عروسک

روزگاری که تو را پشت شیشه های حسرت محبوس کند برایم،

همان بهتر که با یک سیگار ناشتا آغاز شود!

و با دودهای سمی پک های بعد از قهوه نیمه شب تمام!

با این حال برو و من را در این سرگیجه ممتد حظورت رها کن...

قصه های من همیشه ناتمام می ماند!

تو هم مثل همه عروسک ها توان شکستن شیشه را نداری...

برو! بمان! بگذار همیشگی خودم باشم!