سرگیجه ها

اگر این سرگیجه لعنتی بگذارد، لحظه ها تعبیر می شوند!

بدی سرگیجه آن جا بیشتر می شود که مسکن بهترش نمی کند.

هوشیاری ها را با یک دیازپام قورت می دهیم، چه کنیم که این سرگیجه ها خودشان اُوِر دوز دیازپام هستند

حالت تهوع وجودم را سنگین می کند، تمام دنیا را می شود در یک چشم به هم زدن بالا آورد!

اگر این سرگیجه ها بگذارند می خواهم یک بلیط رفت و برگشت کوتاه برای یک جای سبز بگیریم.

یک جای سبز که چمدان نبسته به آنجا سفر کنم، همه چیز پای هتل، من فقط سفید باشم!

اگر بگذارند، چشمانم را می بندم، می روم و از ابتدا بر می گردم! سبز مثل خودم...

بیا و با من باش

ضربان قلبم کندتر و کندتر می شود، صدایش با گوشی پزشکان هم به سختی دیده می شود...

قلب که نیست لامذهب، سرسرای دلتنگیست!

روزهایی که سبز نیست، با غیبت تو سیاه هم می شود.

تو که باشی، تگرگ نقل و نبات آسمان، امان دل را می برد، جایی برای لوس بازی نیست...

دلم یه نیمکت در بهشت می خواهد که تا غروب آسمان هفتم بنشینم و دست در دست تو از خنکی هوا لذت ببرم!

بیا و با من باش!